Dat schade-expertise een veelzijdig vak is, daar weet Dennis Jansen alles van. Sinds kort is hij, naast zijn functie als schade-expert, vakgroepmanager Brand bij Lengkeek. Hij is trots! Waarom? Lees zijn blog hieronder.

“Trots! Dat was het thema van mijn bijdrage op LinkedIn in de week na 18 januari 2018, nadat een storm door ons land heen raasde. Trots op ons vak, onze opdrachtgevers, onze collega’s en onze netwerkpartners.

Trots ben ik nog steeds, en misschien nog wel meer, dan ten tijde van mijn schrijven op LinkedIn. Het is prachtig om te zien hoe onze branche alles in het werk stelt om gedupeerden van de storm zo snel en zo goed als mogelijk te helpen. Een ongekende instroom van expertise-opdrachten valt ons ten deel en daarvoor zijn wij dankbaar. Daarbij blijft de instroom van ‘regulier’ werk onverminderd. Hieraan bieden wij ook het hoofd.

Een voorbeeld: op zaterdag 27 januari, na al twee weken nagenoeg non-stop stormschades op te hebben genomen en waar mogelijk te hebben verwerkt, wordt Marc Nieuwenhuizen als Salvage-coördinator ter plaatse geroepen bij een plofkraak op een geldautomaat in een supermarkt in Wijk bij Duurstede. Tijdens zijn oproep volgt het verzoek om de schade van de ondernemer in behandeling te nemen. Wat volgde waren op zaterdag, zondag en maandag bezoeken ter plaatse om een plan van aanpak te maken en te effectueren om de supermarkt weer zo snel als mogelijk te heropenen. En dan aansluitend weer door met het opnemen van nieuwe stormschaden. In de hectische periode die hierop volgt, is er dagelijks telefonisch of per e-mail contact om de voortgang van het herstel te monitoren en waar nodig bij te sturen.

Ik ben niet de enige binnen ons vak die voor deze uitdagingen komt te staan en ik moet bekennen dat het nu en dan ook heerlijk is om even lekker van me af te praten. Veelvuldig (telefonisch) contact met collega’s helpt hierbij. Ondanks dat wij een prachtig beroep hebben en het dankbaar werk is, vraagt een dergelijke calamiteit veel van ons en ons thuisfront.

Het kan dan ook geen kwaad om nu en dan eens afstand te nemen en te beschouwen wat dit nu werkelijk inhoudt. Door deze bijdrage te schrijven word ik hiertoe gedwongen en wat blijkt… Ik ben alweer en nog steeds trots! Wat een mooi vak hebben wij!”